Damien Versele

leerarchitect 

aannemer van (diepe) verandering

Do what you can, with what you have, where you are. (T. Roosevelt)

intro

Klimaatverandering is alomtegenwoordig. De gevolgen hiervan in de wereld - vaak nog ver weg van ons - zijn dagelijks te volgen op alle media. De vragen blijven komen : doen we genoeg? Doen we het snel genoeg? Moéten we überhaupt iets doen? Onderliggend aan deze vragen zijn er 2 andere vragen die door velen anders beantwoord worden : hoe laat is het op de klok van de wereld? En weten wij hoe laat het is?


Onomkeerbare verandering van ons Europees en Vlaams samenlevingsmodel als gevolg van de klimaatcrisis is echter niet meer tegen te houden. De vraag is niet meer of Europa of Vlaanderen geïmpacteerd wordt. De vraag is alleen wanneer dat in die mate zal gebeuren dat onze manier van leven, onze levensstijl drastisch zal wijzigen. De wetenschappelijke bevindingen die dit bevestigen zijn legio. 

1. Jouw uitdaging

  • Je wil met je gemeente of stad, samen met anderen begrijpen wat er gebeurt, hoe jullie zich voelen bij de huidige evolutie van het klimaat.
  • Je wil onderzoeken wat er nodig en mogelijk is aan initiatieven die je gemeenschap ten goede komen en de lokale solidariteit versterken.
  • Je wil leren van burgerinitiatieven uit andere steden en gemeenten.
  • Je wil samen met anderen leiderschap opnemen en lokaal positieve veranderingen teweegbrengen die het leven duurzamer maken.
  • Je wil de macht en invloed gebruiken die je hebt en mensen mobiliseren rond duurzame initiatieven in jouw wijk, gemeente, stad.

2. aanbod

Damien ondersteunt lokale initiatieven van overheden en burgers die in het licht van de klimaatverandering gemeenschappelijkheid en veerkracht versterken rond thema’s als voedsel, energie, water, mobiliteit …

Schepping zei:

"Ik wil iets voor de mensen verbergen totdat ze er klaar voor zijn,

nl. het besef dat ze hun eigen realiteit creëren."

De adelaar zei,

"Geef het aan mij. Ik zal het naar de maan brengen."

De Schepper zei: "Nee. Op een dag zullen ze daarheen gaan en het vinden. "

De zalm zei,

"Ik zal het op de bodem van de oceaan begraven."

De Schepper zei: "Nee. Ook daar zullen ze naartoe gaan."

De buffel zei: "Ik zal het begraven op de grote grasvelden."

De Schepper zei: "Ze zullen in de huid van de aarde snijden en het daar zelfs vinden."

Grootmoeder die in de borst van Moeder Aarde leeft,

en die geen fysieke ogen heeft maar ziet met geestelijke ogen,

zei "Leg het in henzelf."

En de Schepper zei: "Het is gebeurd."

(scheppingsverhaal van de Hopi Nation, Arizona)